1 Wa Allah hajja le Muusa wa gaal : 2 Akuun naadum sawwa zanib wa isi Allah be sabab hu khachcha akhuuh fi chaan amaana aw deen aw sirge aw galaʼ be gu 3 walla hu kadab be sabab cheyy waddar wa hu ligiih walla hu halaf be kidib fi amal waahid misil al-zunuub dool. 4 Al-naadum al-sawwa al-zanib da, hu khaati wa waajib yigabbil al-cheyy al-hu sirgah aw galaʼah be gu min akhuuh aw al-amaana walla l-cheyy al-waddar wa hu ligiih 5 aw ayyi cheyy al-hu halaf be kidib fi chaanah. Waajib hu yigabbil al-cheyy da kaamil le siidah wa yiziid foogah khumus tamanah. Wa da fi nafs al-yoom al-hu yigaddim foogah dahiiye le kaffaarat al-khata. 6 Wa hu yijiib le Allah dahiiyat kaffaarat al-khata wa l-dahiiye di tukuun kabich al-ma indah ayyi eeb al-yichiilah min al-khanam al-tamanah yisaawi hasab al-taman al-waajib le dahiiyat kaffaarat al-khata. 7 Wa raajil al-diin yisawwi leyah kaffaara giddaam Allah wa hu yalga al-khufraan, kan zanbah da misil chunu kula.
Hadiiyat al-dagiig
8 Wa Allah hajja le Muusa wa gaal : 9 Anti al-amur da le Haaruun wa zurriiytah wa guul leehum : «Daahu al-gaanuun hana l-dahiiye al-muharraga. Al-dahiiye al-muharraga tagood fi naar al-madbah tuul al-leel lahaddi fajur wa naar al-madbah tahrigha. 10 Wa raajil al-diin yalbas khalagah hana l-kattaan wa yalbas surwaalah al-gisayyir hana kattaan. Wa yamrug al-rumaad al-mudahhan hana l-dahiiye al-muharraga min al-madbah wa yukhuttah jamb al-madbah. 11 Wa hu yisill khulgaanah wa yalbas khulgaan aakhariin achaan yiwaddi al-rumaad al-mudahhan barra min al-fariig fi bakaan taahir. 12 Wa l-naar mugabbide fi l-madbah abadan ma tumuut. Wa kulli sabaah raajil al-diin yiziid hatab al-madbah wa yukhutt foogah al-dahiiye al-muharraga wa yiharrig al-chaham hana dahiiyat al-salaama. 13 Wa l-naar mugabbide daayman fi l-madbah abadan ma tumuut.
14 «Wa daahu al-gaanuun hana hadiiyat al-dagiig. Zurriiyit Haaruun yigaddumuuha giddaam Allah mugaabiliin al-madbah. 15 Wa raajil al-diin yichiil malyit iid min al-dagiig wa l-dihin wa kulla l-lubaan al-gaaʼid fi l-hadiiye wa yiharrighum fi l-naar wa di hadiiyat zikra hana dagiig al-riihitha Allah yarda beeha. 16 Wa Haaruun wa zurriiytah yaakulu al-faddal min al-hadiiye. Wa humman yaakuluuh bala tawwaara fi bakaan mukhaddas. Wa yaakuluuh fi l-fadaay hana kheemat al-ijtimaaʼ. 17 Wa ma yirakkubuuh be tawwaara. Wa da, hagguhum al-ana anteetah leehum min al-hadaaya al-muharragiin al-yigaddumuuhum leyi. Wa l-hadiiye di mukhaddasa marra waahid misil al-fadle hana dahiiye le kaffaarat al-zanib aw dahiiye le kaffaarat al-khata. 18 Wa kulli dakar min zurriiyit Haaruun yaakul minha. Wa da, chart daayim min zurriiye le zurriiye al-bukhuss al-hadaaya al-muharragiin le Allah. Wa kulla cheyy al-yilammis al-hadaaya dool yabga mukhaddas.»
Hadiiyat al-masahaan
19 Wa Allah hajja le Muusa wa gaal : 20 Wa daahu al-hadiiye al-yigaddumuuha Haaruun wa zurriiytah, fi yoom yamsaho wa yidarruju waahid minhum. Hu yigaddim le Allah hadiiye kulla yoom kooro hana dagiig, nussaha be fajur wa nussaha be achiiye. 21 Wa yikhalbutuuha be dihin wa yinajjuduuha fi saaja wa yigaddumuuha hadiiye munajjada wa mugattaʼa al-riihitha Allah yarda beeha. 22 Wa raajil diin min zurriiyit Haaruun al-yamsahooh wa yidarrujuuh min baʼadah, hu yigaddim al-hadiiye di. Wa da hagg daayim le Allah wa yiharruguuh kulla. 23 Wa kulli hadiiye hana dagiig al-yigaddimha raajil diin, yiharruguuha kullaha, ma yaakulu minha cheyy.
Dahiiye le kaffaarat al-zanib
24 Wa Allah hajja le Muusa wa gaal : 25 Hajji le Haaruun wa zurriiytah wa guul leehum : «Daahu al-gaanuun hana dahiiyat kaffaarat al-zanib. Wa fi l-bakaan al-yadbaho foogah al-dahiiye al-muharraga bas, yadbaho foogah al-dahiiye le kaffaarat al-zanib giddaam Allah. Wa da cheyy mukhaddas marra waahid. 26 Wa raajil al-diin al-yigaddim al-dahiiye yaakulha. Wa hu yaakulha fi bakaan mukhaddas wa da fi l-fadaay hana kheemat al-ijtimaaʼ. 27 Wa ayyi cheyy al-yilammis lahamha yabga mukhaddas. Wa kan al-damm rachcha fi khalag, waajib yikhassulu al-bakaan al-rachcha foogah al-damm fi bakaan mukhaddas. 28 Wa l-burma hana l-tiine al-rakkabo foogha al-laham, waajib yikassuruuha. Wa laakin kan rakkabooh fi burma hana nahaas, waajib yuhukkuuha wa yikhassuluuha be almi. 29 Wa ayyi raajil min rujaal al-diin yaakul al-laham da wa l-laham da mukhaddas marra waahid. 30 Wa laakin ayyi dahiiye al-yigaddumuuha le l-zanib wa yiwaddu dammaha fi kheemat al-ijtimaaʼ le kaffaarat al-zanib, yiharruguuha, ma yaakulu minha cheyy.»
Règles sur les holocaustes, les offrandes et les diverses espèces de sacrifices
V. 1-6: cf. Lé 1. No 28:3, etc.
1 L’Éternel parla à Moïse, et dit: 2 Donne cet ordre à Aaron et à ses fils, et dis: Voici la loi de l’holocauste. L’holocauste restera sur le foyer de l’autel toute la nuit jusqu’au matin, et le feu brûlera sur l’autel. 3 Le sacrificateur revêtira sa tunique de lin, et mettra des caleçons sur sa chair, il enlèvera la cendre faite par le feu qui aura consumé l’holocauste sur l’autel, et il la déposera près de l’autel. 4 Puis il quittera ses vêtements et en mettra d’autres, pour porter la cendre hors du camp, dans un lieu pur. 5 Le feu brûlera sur l’autel, il ne s’éteindra point; chaque matin, le sacrificateur y allumera du bois, arrangera l’holocauste, et brûlera la graisse des sacrifices d’actions de grâces. 6 Le feu brûlera continuellement sur l’autel, il ne s’éteindra point.
V. 7-11: cf. Lé 2.
7 Voici la loi de l’offrande. Les fils d’Aaron la présenteront devant l’Éternel, devant l’autel. 8 Le sacrificateur prélèvera une poignée de la fleur de farine et de l’huile, avec tout l’encens ajouté à l’offrande, et il brûlera cela sur l’autel comme souvenir d’une agréable odeur à l’Éternel. 9 Aaron et ses fils mangeront ce qui restera de l’offrande; ils le mangeront sans levain, dans un lieu saint, dans le parvis de la tente d’assignation. 10 On ne le cuira pas avec du levain. C’est la part que je leur ai donnée de mes offrandes consumées par le feu. C’est une chose très sainte, comme le sacrifice d’expiation et comme le sacrifice de culpabilité. 11 Tout mâle d’entre les enfants d’Aaron en mangera. C’est une loi perpétuelle pour vos descendants, au sujet des offrandes consumées par le feu devant l’Éternel: quiconque y touchera sera sanctifié.
V. 12-16: cf. Lé 8:2, Lé 26-28.
12 L’Éternel parla à Moïse, et dit: 13 Voici l’offrande qu’Aaron et ses fils feront à l’Éternel, le jour où ils recevront l’onction: un dixième d’épha de fleur de farine, comme offrande perpétuelle, moitié le matin et moitié le soir. 14 Elle sera préparée à la poêle avec de l’huile, et tu l’apporteras frite; tu la présenteras aussi cuite et en morceaux comme une offrande d’une agréable odeur à l’Éternel. 15 Le sacrificateur qui, parmi les fils d’Aaron, sera oint pour lui succéder, fera aussi cette offrande. C’est une loi perpétuelle devant l’Éternel: elle sera brûlée en entier. 16 Toute offrande d’un sacrificateur sera brûlée en entier; elle ne sera point mangée.
V. 17-23: cf. Lé 4. Hé 13:10, Hé 13.
17 L’Éternel parla à Moïse, et dit: 18 Parle à Aaron et à ses fils, et dis: Voici la loi du sacrifice d’expiation. C’est dans le lieu où l’on égorge l’holocauste que sera égorgée devant l’Éternel la victime pour le sacrifice d’expiation: c’est une chose très sainte. 19 Le sacrificateur qui offrira la victime expiatoire la mangera; elle sera mangée dans un lieu saint, dans le parvis de la tente d’assignation. 20 Quiconque en touchera la chair sera sanctifié. S’il en rejaillit du sang sur un vêtement, la place sur laquelle il aura rejailli sera lavée dans un lieu saint. 21 Le vase de terre dans lequel elle aura cuit sera brisé; si c’est dans un vase d’airain qu’elle a cuit, il sera nettoyé et lavé dans l’eau. 22 Tout mâle parmi les sacrificateurs en mangera: c’est une chose très sainte. 23 Mais on ne mangera aucune victime expiatoire dont on apportera du sang dans la tente d’assignation, pour faire l’expiation dans le sanctuaire: elle sera brûlée au feu.