Israaʼiil abd Allah
1 Asmaʼooni, ya naas jazaayir al-bahar !
Khuttu baalku, ya l-umam al-baʼiidiin.
Allah naadaani min ana fi batun ammi
wa zakar usmi min ana fi rihimha.
2 Hu sawwa lisaani misil seef tariin
wa fi lubb iidah, labbadni.
Wa sawwaani misil nuchchaab tariin
wa fi kaloottah, dassaani.
3 Wa Allah gaal leyi :
«Ya Israaʼiil, inta abdi !
Wa beek inta, niwassif majdi.»
4 Wa laakin ana gult :
«Ana iyiit bala faayde !
Wa waddart gudurti fi l-faadi
wa fi l-riih saakit.
Laakin akiid Allah yantiini haggi
wa mukaafaati gaaʼide fi iid Ilaahi.»
5 Wa hassaʼ Allah kallam,
hu al-kawwanaani fi batun ammi
le nabga abdah
wa le nigabbil aleyah zurriiyit Yaakhuub,
aywa, nilimm giddaamah Bani Israaʼiil.
Wa nalga charaf giddaam Allah
achaan Ilaahi hu gudurti.
6 Wa Allah gaal :
«Da chiyya leek tabga abdi
wa tisabbit gabaayil Yaakhuub
wa tigabbil al-faddalo min Bani Israaʼiil.
Ziyaada min da,
ana nisawwiik nuur le l-umam
achaan najaati talhag
lahaddi taraf al-ard.»
7 Wa daahu kalaam Allah Khudduus Israaʼiil, hu al-fadaahum. Hu hajja le l-naadum al-mahguur wa muharram le l-umam, aywa le abd al-hukkaam, wa gaal :
«Al-muluuk yichiifuuh wa yugummu
wa l-masaaʼiil yichiifuuh wa yasjudu.
Wa da fi chaan Allah al-Amiin
Khudduus Israaʼiil al-azalak.»
8 Wa daahu Allah gaal :
«Fi wakit al-munaasib, ana raddeet leek
wa fi yoom al-naja, ana fazaʼtak.
Ana hafadtak
le tabga muʼaahada le l-chaʼab
wa le tijaddid al-balad
wa tigassim al-ard al-kharbaane misil warasa
9 wa le tuguul le l-masaajiin : ‹Amurgu›
wa tuguul le l-gaaʼidiin fi l-dalaam : ‹Bayyunu nufuusku !›
Wa be da, humman yasraho fi l-turug
wa fi kulla ruuse al-jibaal, yartaʼo.
10 Humman wa la yujuuʼu wa la yaʼtacho
wa l-hamu al-chadiid wa l-harraay kula
ma yitaʼʼubuuhum.
Achaan hu al-yarhamhum, hu bas yuguudhum
wa yiwaddiihum fi uyuun almi al-yisiilu.
11 Fi kulla jibaali, naftah duruub
wa duruubi al-awwal, yilʼaddalo battaan.
12 Chiifu ! Dool humman jaayiin min baʼiid !
Waahidiin jaayiin min munchaakh
wa waahidiin min kharib
wa waahidiin min balad Aswaan.»
13 Zakhriti, ya sama !
Wa afrahe, ya ard !
Wa ragrugu, ya jibaal !
Achaan Allah hanna fi chaʼabah
aywa, raham chaʼabah al-masaakiin.
Madiinat Sahyuun tinbani battaan
14 Wa Sahyuun gaalat :
«Allah abaani
aywa, al-Rabb nisiini.»
15 Wa laakin Allah gaal :
«Al-mara tansa sakhiirha walla ?
Walla ma tihinn fi sakhiir musraanha ?
Kan hi tansa sakhiirha kula,
abadan ana ma nansaaki !
16 Daahu ana nagachtiki fi kaffi
wa gaaʼid nifakkir daayman fi daraadirki.
17 Al-yabnuuki
yaju leeki ajala
wa l-kharabooki wa haddamooki
yamurgu minki wa yamchu minki baʼiid.
18 Arfaʼe raaski wa chiifi hawaaleeki,
al-yabnuuki kulluhum lammo wa jo leeki.
Ana nahlif be usmi al-Hayy,
kulluhum yabgo misil ziina al-inti talbaseeha
wa tarbutiihum fi sulubki misil hizaam al-aruus.
Wa da kalaam Allah.19 Aywa, bakaanaat baladki khirbo
wa alhaddamo wa addammaro.
Wa hassaʼ, inti tabge dayge le sukkaanki
wa l-dammarooki yibaʼʼudu minki.
20 Awwal ma indiki iyaal
wa laakin yoom waahid, iyaalki yuguulu leeki :
‹Al-bakaan da dayyig leena !
Wassiʼi al-madiina
achaan nagdaro nagoodu sawa !›
21 Wa inti tuguuli fi galibki :
‹Humman dool, yaati wildathum leyi ?
Achaan awwal ma indi iyaal wa aagre.
Ana waddooni fi l-khurba wa bigiit maʼzuula.
Yaatu al-rabbaahum ?
Wakit ana gaaʼide wiheedi,
humman dool gaaʼidiin ween ?›»
22 Wa daahu Allah al-Rabb gaal :
«Ana narfaʼ iidi le l-umam
wa narfaʼ raayti le l-chuʼuub.
Humman yichiilu iyaalki fi huduunhum
wa banaatki fi kataafeehum.
23 Wa muluuk yirabbuuhum
wa mayaarim yiraddiʼanhum.
Yagaʼo fi l-ard
wa yasjudu giddaamki
wa yalhaso ajaaj rijileenki.
Wa be da, inti taʼarfi kadar ana bas Allah
wa l-yukhutt achamah foogi, ma yalga eeb.»
24 Khaniimit al-faaris tinchaal walla ?
Wa l-masjuun yagdar yinbalis min iid al-jaayir walla ?
25 Daahu Allah gaal :
«Akiid khaniimit al-faaris tinchaal
wa l-masjuun yinbalis min iid al-jaayir !
Al-yihaarujuuki, ana bas nihaarijhum
wa iyaalki, ana bas ninajjiihum.
26 Al-yidaayuguuki, ana niʼakkilhum lahamhum
wa yaskaro be dammuhum misil khamar jadiid.
Wa ayyi makhluug hayy yaʼarif
kadar al-yinajjiiki, da ana Allah
wa l-yafdaaki, da ana hu al-Jabbaar, Ilaah Yaakhuub.»
Le serviteur de l’Éternel, lumière des nations
V. 1-7: cf. (És 42:1-7; 53:1-3; 52:13-15.) (Lu 1:31; 2:30-32. Ac 13:46, 47.)1 Iles, écoutez-moi!
Peuples lointains, soyez attentifs!
L’Éternel m’a appelé dès ma naissance,
Il m’a nommé dès ma sortie des entrailles maternelles.
2 Il a rendu ma bouche semblable à un glaive tranchant,
Il m’a couvert de l’ombre de sa main;
Il a fait de moi une flèche aiguë,
Il m’a caché dans son carquois.
3 Et il m’a dit: Tu es mon serviteur,
Israël en qui je me glorifierai.
4 Et moi j’ai dit: C’est en vain que j’ai travaillé,
C’est pour le vide et le néant que j’ai consumé ma force;
Mais mon droit est auprès de l’Éternel,
Et ma récompense auprès de mon Dieu.
5 Maintenant, l’Éternel parle,
Lui qui m’a formé dès ma naissance
Pour être son serviteur,
Pour ramener à lui Jacob,
Et Israël encore dispersé;
Car je suis honoré aux yeux de l’Éternel,
Et mon Dieu est ma force.
6 Il dit: C’est peu que tu sois mon serviteur
Pour relever les tribus de Jacob
Et pour ramener les restes d’Israël:
Je t’établis pour être la lumière des nations,
Pour porter mon salut jusqu’aux extrémités de la terre.
7 Ainsi parle l’Éternel, le rédempteur, le Saint d’Israël,
A celui qu’on méprise, qui est en horreur au peuple,
A l’esclave des puissants:
Des rois le verront, et ils se lèveront,
Des princes, et ils se prosterneront,
A cause de l’Éternel, qui est fidèle,
Du Saint d’Israël, qui t’a choisi.
Le rétablissement d’Israël
V. 8-13: cf. (És 61:1-4; 42:6, 7; 11:10-12.) Ap 7:13-17.8 Ainsi parle l’Éternel:
Au temps de la grâce je t’exaucerai,
Et au jour du salut je te secourrai;
Je te garderai, et je t’établirai pour traiter alliance avec le peuple,
Pour relever le pays,
Et pour distribuer les héritages désolés;
9 Pour dire aux captifs: Sortez!
Et à ceux qui sont dans les ténèbres: Paraissez!
Ils paîtront sur les chemins,
Et ils trouveront des pâturages sur tous les coteaux.
10 Ils n’auront pas faim et ils n’auront pas soif;
Le mirage et le soleil ne les feront point souffrir;
Car celui qui a pitié d’eux sera leur guide,
Et il les conduira vers des sources d’eaux.
11 Je changerai toutes mes montagnes en chemins,
Et mes routes seront frayées.
12 Les voici, ils viennent de loin,
Les uns du septentrion et de l’occident,
Les autres du pays de Sinim.
13 Cieux, réjouissez-vous!
Terre, sois dans l’allégresse!
Montagnes, éclatez en cris de joie!
Car l’Éternel console son peuple,
Il a pitié de ses malheureux.
V. 14-23: cf. 1 S 12:22. Ro 11. És 60:1-16.14 Sion disait: L’Éternel m’abandonne,
Le Seigneur m’oublie!
15 Une femme oublie-t-elle l’enfant qu’elle allaite?
N’a-t-elle pas pitié du fruit de ses entrailles?
Quand elle l’oublierait,
Moi je ne t’oublierai point.
16 Voici, je t’ai gravée sur mes mains;
Tes murs sont toujours devant mes yeux.
17 Tes fils accourent;
Ceux qui t’avaient détruite et ravagée
Sortiront du milieu de toi.
18 Porte tes yeux alentour, et regarde:
Tous ils s’assemblent, ils viennent vers toi.
Je suis vivant! Dit l’Éternel,
Tu les revêtiras tous comme une parure,
Tu t’en ceindras comme une fiancée.
19 Dans tes places ravagées et désertes,
Dans ton pays ruiné,
Tes habitants seront désormais à l’étroit;
Et ceux qui te dévoraient s’éloigneront.
20 Ils répéteront à tes oreilles,
Ces fils dont tu fus privée:
L’espace est trop étroit pour moi;
Fais-moi de la place, pour que je puisse m’établir.
21 Et tu diras en ton cœur: Qui me les a engendrés?
Car j’étais sans enfants, j’étais stérile.
J’étais exilée, répudiée: qui les a élevés?
J’étais restée seule: ceux-ci, où étaient-ils?
22 Ainsi a parlé le Seigneur, l’Éternel:
Voici: Je lèverai ma main vers les nations,
Je dresserai ma bannière vers les peuples;
Et ils ramèneront tes fils entre leurs bras,
Ils porteront tes filles sur les épaules.
23 Des rois seront tes nourriciers, et leurs princesses tes nourrices;
Ils se prosterneront devant toi la face contre terre,
Et ils lécheront la poussière de tes pieds,
Et tu sauras que je suis l’Éternel,
Et que ceux qui espèrent en moi ne seront point confus.
V. 24-26: cf. Jé 30:10-18. Hé 2:14, Hé 15.24 Le butin du puissant lui sera-t-il enlevé?
Et la capture faite sur le juste échappera-t-elle?
25 Oui, dit l’Éternel, la capture du puissant lui sera enlevée,
Et le butin du tyran lui échappera;
Je combattrai tes ennemis,
Et je sauverai tes fils.
26 Je ferai manger à tes oppresseurs leur propre chair;
Ils s’enivreront de leur sang comme du moût;
Et toute chair saura que je suis l’Éternel, ton sauveur,
Ton rédempteur, le puissant de Jacob.