Dawuud bigi malik fi kulla Israaʼiil
1 Wa kulla gabaayil Bani Israaʼiil jo le Dawuud fi Hibruun wa gaalo leyah : «Chiif ! Aniina min dammak wa lahamak. 2 Wa zamaan wakit Chaawuul malikna, inta gaaʼid tuguud deech Bani Israaʼiil. Wa fi l-wakit daak bas, Allah gaal leek : ‹Inta tabga raaʼi le chaʼabi Bani Israaʼiil wa tahkim fooghum.›»
3 Wa kulla chuyuukh Bani Israaʼiil jo le Dawuud fi Hibruun wa hu sawwa maʼaahum muʼaahada giddaam Allah. Wa humman masahooh wa darrajooh malik fi Bani Israaʼiil.
4 Wa Dawuud indah 30 sana wakit bigi malik wa hakam 40 sana. 5 Wa hu hakam fi Bani Yahuuza 7 sana wa nuss fi Hibruun. Wa baʼad da, hakam fi kulla Bani Israaʼiil wa Bani Yahuuza 33 sana fi Uruchaliim.
Dawuud chaal hillit Uruchaliim
6 Wa yoom waahid, Dawuud wa naasah gammo min Hibruun wa macho Uruchaliim le yihaarubu al-Yabuusiyiin al-saakniin fiiha. Wa l-Yabuusiyiin gaalo le Dawuud : «Inta ma tagdar tadkhul fi l-hille di ! Hatta al-amyaaniin wa l-mukarsahiin kula yagdaro yadharook.» Wa be l-kalaam da, humman yahsubu Dawuud ma yagdar yichiil al-hille. 7 Wa be da kula, Dawuud chaal bakaanhum al-gawi al-usmah Sahyuun. Wa l-bakaan da, sammooh madiinat Dawuud.
8 Wa fi l-yoom da, Dawuud gaal le naasah : «Kan ayyi naadum yidoor yahjim al-Yabuusiyiin, khalli yadkhul leehum be l-majra al-yadkhul beyah al-almi al-fi tihit al-ard wa yalhaghum. Wa kan le l-mukarsahiin wa l-amyaaniin dool, ana nakrahhum.» Wa fi chaan da, al-masal buguul : «Al-amyaaniin wa l-mukarsahiin ma yadkhulu beet Allah.»
9 Wa Dawuud sakan fi l-bakaan al-gawi da wa sammaah madiinat Dawuud. Wa baʼad da, bana durdur al-difaaʼ al-sammooh Millu al-gaaʼid ambeen al-ziraaʼa wa maskanah. 10 Wa gudrat Dawuud gaaʼide tiziid be ziyaada achaan Allah al-Ilaah al-Gaadir gaaʼid maʼaayah.
11 Wa Hiiraam malik balad Suur rassal naas le Dawuud wa waddo leyah hatab al-arz. Wa rassal najjaariin al-hatab wa naas al-yagtaʼo al-hajar le yabnu beet le Dawuud. 12 Wa be da, Dawuud irif kadar Allah sabbatah malik fi Bani Israaʼiil. Wa Allah zaad darajat mulkah fi chaan chaʼabah Bani Israaʼiil.
Asaame awlaad Dawuud
13 Wa wakit Dawuud gamma min Hibruun wa ja fi Uruchaliim, akhad awiin aakharaat wa chaal sirriiyaat. Wa hinna wildan leyah awlaad wa banaat. 14 Wa daahu asaame awlaad Dawuud al-wildoohum leyah fi Uruchaliim. Humman Chammuuʼ wa Chuubaab wa Naataan wa Suleymaan 15 wa Yibhaar wa Alichuuʼ wa Nafag wa Yafiiʼa 16 wa Alichamaʼ wa Aliyaadaʼ wa Alifaalat.
Dawuud annasar fi l-Filistiyiin
17 Wa wakit al-Filistiyiin simʼo kadar Dawuud masahooh wa darrajooh malik fi Bani Israaʼiil, kulluhum gammo macho le yifattuchuuh. Wa laakin Dawuud simiʼ beehum wa macha gaʼad fi bakaanah al-gawi. 18 Wa l-Filistiyiin jo le l-harib wa rasso fi waadi Rafaayiin. 19 Wa Dawuud saʼal Allah wa gaal : «Namchi nihaarib al-Filistiyiin walla ? Inta tisallimhum fi iidi walla ?» Wa Allah radda le Dawuud wa gaal : «Amchi haaribhum wa akiid ana nisallimhum leek fi iidak.»
20 Wa Dawuud macha hillit Baʼal Faraasiim wa haarabaahum le l-Filistiyiin hinaak wa annasar fooghum. Wa gaal : «Allah fatah leyi derib wa darabt udwaani misil al-seel.» Wa be sabab da bas, al-bakaan da sammooh Baʼal Faraasiim (maʼanaatah al-Rabb al-darab). 21 Wa l-Filistiyiin khallo asnaamhum fi l-bakaan da wa Dawuud wa naasah chaaloohum.
22 Wa battaan al-Filistiyiin jo le l-harib wa rasso fi waadi Rafaayiin. 23 Wa Dawuud saʼal Allah. Wa Allah gaal leyah : «Ma tamchi tahjimhum be giddaam laakin hawwig leehum be wara min jiihat al-chadar wa garrib leehum. 24 Wa wakit simiʼt haraka misil khatwaat al-rijil fi raas al-chadar, tawwaali amchi ahjimhum ! Achaan Allah macha giddaamak le yadrub askar al-Filistiyiin.»
25 Wa Dawuud sawwa kulla cheyy misil Allah amarah beyah. Wa khalaas, haarab al-Filistiyiin wa taradaahum min hillit Gabaʼ lahaddi madkhal hillit Gaazar.
David, roi de Juda et de tout Israël
V. 1-5: cf. (1 Ch 12:23-40; 11:1-3.) Ps 118:22-26; 2:6.
1 Toutes les tribus d’Israël vinrent auprès de David, à Hébron, et dirent: Voici, nous sommes tes os et ta chair. 2 Autrefois déjà, lorsque Saül était notre roi, c’était toi qui conduisais et qui ramenais Israël. L’Éternel t’a dit: Tu paîtras mon peuple d’Israël, et tu seras le chef d’Israël. 3 Ainsi tous les anciens d’Israël vinrent auprès du roi à Hébron, et le roi David fit alliance avec eux à Hébron, devant l’Éternel. Ils oignirent David pour roi sur Israël. 4 David était âgé de trente ans lorsqu’il devint roi, et il régna quarante ans. 5 A Hébron il régna sur Juda sept ans et six mois, et à Jérusalem il régna trente-trois ans sur tout Israël et Juda.
Expulsion des Jébusiens et résidence de David à Jérusalem
V. 6-10: cf. 1 Ch 11:4, etc. Ps 48:3Ps 87:2; 24:3, etc.
6 Le roi marcha avec ses gens sur Jérusalem contre les Jébusiens, habitants du pays. Ils dirent à David: Tu n’entreras point ici, car les aveugles mêmes et les boiteux te repousseront! Ce qui voulait dire: David n’entrera point ici. 7 Mais David s’empara de la forteresse de Sion: c’est la cité de David. 8 David avait dit en ce jour: Quiconque battra les Jébusiens et atteindra le canal, quiconque frappera ces boiteux et ces aveugles qui sont les ennemis de David… C’est pourquoi l’on dit: L’aveugle et le boiteux n’entreront point dans la maison. 9 David s’établit dans la forteresse, qu’il appela cité de David. Il fit de tous côtés des constructions, en dehors et en dedans de Millo. 10 David devenait de plus en plus grand, et l’Éternel, le Dieu des armées, était avec lui.
V. 11-16: cf. 1 Ch 14:1-71 3:5-9. Ps 127:3.
11 Hiram, roi de Tyr, envoya des messagers à David, et du bois de cèdre, et des charpentiers et des tailleurs de pierres, qui bâtirent une maison pour David. 12 David reconnut que l’Éternel l’affermissait comme roi d’Israël, et qu’il élevait son royaume à cause de son peuple d’Israël. 13 David prit encore des concubines et des femmes de Jérusalem, après qu’il fut venu d’Hébron, et il lui naquit encore des fils et des filles. 14 Voici les noms de ceux qui lui naquirent à Jérusalem: Schammua, Schobab, Nathan, Salomon, 15 Jibhar, Élischua, Népheg, Japhia, 16 Élischama, Éliada et Éliphéleth.
Victoires sur les Philistins
V. 17-25: cf. 1 Ch 14:8-17. Ps 25:15Ps 32:6-8.
17 Les Philistins apprirent qu’on avait oint David pour roi sur Israël, et ils montèrent tous à sa recherche. David, qui en fut informé, descendit à la forteresse. 18 Les Philistins arrivèrent, et se répandirent dans la vallée des Rephaïm. 19 David consulta l’Éternel, en disant: Monterai-je contre les Philistins? Les livreras-tu entre mes mains? Et l’Éternel dit à David: Monte, car je livrerai les Philistins entre tes mains. 20 David vint à Baal-Peratsim, où il les battit. Puis il dit: L’Éternel a dispersé mes ennemis devant moi, comme des eaux qui s’écoulent. C’est pourquoi l’on a donné à ce lieu le nom de Baal-Peratsim. 21 Ils laissèrent là leurs idoles, et David et ses gens les emportèrent. 22 Les Philistins montèrent de nouveau, et se répandirent dans la vallée des Rephaïm. 23 David consulta l’Éternel. Et l’Éternel dit: Tu ne monteras pas; tourne-les par derrière, et tu arriveras sur eux vis-à-vis des mûriers. 24 Quand tu entendras un bruit de pas dans les cimes des mûriers, alors hâte-toi, car c’est l’Éternel qui marche devant toi pour battre l’armée des Philistins. 25 David fit ce que l’Éternel lui avait ordonné, et il battit les Philistins depuis Guéba jusqu’à Guézer.